სებორეული დერმატიტი: პრაქტიკული ტრიქოლოგის რჩევები
სებორეული დერმატიტის მკურნალობა და პროფილაქტიკა დერმატოლოგიისა და კოსმეტოლოგიის ერთ-ერთი ყველაზე აქტუალური პრობლემაა.
ამ პრობლემის აქტუალობა გამოწვეულია, უპირველეს ყოვლისა, ამ ნოზოლოგიის სიხშირის გავრცელებითა და მუდმივი ზრდით, ასევე ხანგრძლივი დადებითი შედეგის მქონე ეფექტური მკურნალობის არჩევის სირთულით.
სებორჰემიური დერმატიტი: მიზეზები და მკურნალობა
- რა არის სებორეული დერმატიტი
- სებორჰემიური დერმატიტის მიზეზები
- დაავადების პათოგენეზი
- სებორჰემიური დერმატიტის კლინიკური გამოვლინებები
- სებორჰემიური დერმატიტის დიაგნოზი
- სებორჰემიური დერმატიტის მკურნალობა
- Შემაჯამებელი
ჩვენ მოვიწვიეთ ექსპერტი, პირველი კატეგორიის დერმატოვენეროლოგი, პრაქტიკოსი ტრიქოლოგი, ტრიქოლოგთა კავშირისა და ტრიქოლოგთა ევრაზიის ასოციაციის წევრი ნატალია ვლადიმეროვნა პუშკინა, რათა დაგვეხმაროს ამ საკითხის მოგვარებაში.
რა არის სებორეული დერმატიტი
სებორჰემიური დერმატიტი არის კანის ქრონიკული ანთებითი დაავადება, რომელიც დაკავშირებულია ცხიმის რაოდენობის მატებასთან და ხარისხის ცვლილებასთან, ასევე კანის მიკროფლორას ზემოქმედებასთან.
პათოლოგია ვლინდება:
- რქოვანა შრის გასქელება, აქერცვლა
- ცხიმიანი ბზინვარება, სებორეა, სებოსტაზი (ცონის სეკრეციის სტაგნაცია თმის ფოლიკულის პირში)
- კანის ანთება
- ქავილი
სებორეული დერმატიტის დროს ზიანდება თავის და ტანის ის ადგილები, რომლებზეც ყველაზე მეტად განვითარებულია ცხიმოვანი ჯირკვლები: სკალპი, გულმკერდის წინა მხარე და კანთაშორისი მხარე, ყურის, შუბლის, ნასოლაბიალური სამკუთხედის არე.
სკალპის კანის ზემოქმედების დროს შეიმჩნევა თმის გათხელება და შეთხელება. მძიმე შემთხვევებში, სებორჰემიური დერმატიტი შეიძლება იყოს გავრცელებული ექსფოლიაციური პროცესის ხასიათი ერითროდერმიამდე.
სებორჰემიური დერმატიტის მიზეზები
სანამ დაიწყებთ საუბარს იმის შესახებ, თუ როგორ ვუმკურნალოთ და თავიდან აიცილოთ ეს დაავადება, აუცილებელია ამ პრობლემის პათოგენეზის გაგება.
სებორეული დერმატიტის შესაძლო მიზეზებია:
- გენეტიკური მიდრეკილება;
- მეტაბოლური პროცესები;
- გარე გარემოს გავლენა.
დაავადების პათოგენეზი
სებორჰემიური დერმატიტის განვითარება დაკავშირებულია ცხიმის შემადგენლობის ცვლილებასთან, რომლის დროსაც კანის ბარიერული ფუნქცია მნიშვნელოვნად დარღვეულია.
კლინიცისტებმა დიდი ხანია შენიშნეს, რომ მამაკაცებში სებორჰემიური დერმატიტი უფრო ხშირად დიაგნოზირებულია, ვიდრე ქალებში. ეს გამოწვეულია იმით, რომ სეკრეციის დონეს და ცხიმის ხარისხობრივ შემადგენლობას, პირველ რიგში, გენეტიკური და ჰორმონალური ფაქტორები განსაზღვრავს.
სებორჰემიური დერმატიტის მკურნალობა
სებორჰემიური დერმატიტის დროს აღინიშნება დაავადების მიმდინარეობის სტადია.ქერტლი გამოხატული ანთებითი პროცესის გარეშე შეიძლება მკურნალობდეს გარე აგენტებით. მაშინ როცა ნოზოლოგიის უფრო სერიოზული გამოვლინებები საჭიროებს მკურნალობის კომბინირებულ სტრატეგიას.
სებორჰემიური დერმატიტის გარეგანი თერაპიის კომპლექსი მოიცავს მკურნალობის ზოგად და ადგილობრივ მეთოდებს.
საერთო პათოგენეტიკური საშუალებებია იმუნომოდულატორული საშუალებები,ანტიმიკოტიკები, ანტიბაქტერიული სისტემური საშუალებები,არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები, კორტიკოსტეროიდები და,საჭიროების შემთხვევაში, ქალებში ჰორმონომარეგულირებელი თერაპია , რომლებიც ინიშნება მკაცრად ვიწრო სპეციალობის ექიმების მითითებების შესაბამისად.
სებორეული დერმატიტის მკურნალობის მსუბუქი გარე კომპონენტები, რომლებიც შეიძლება დანიშნოს როგორც დერმატოლოგმა, ასევე კოსმეტოლოგმა და ტრიქოლოგმა, მოიცავს: კერატოლიზურ, გლუკოკორტიკოსტეროიდს, ანტისეპტიკურ, სადეზინფექციო და სოკოს საწინააღმდეგო აგენტებს, რომლებიც მოქმედებენ პათოგენეზის ყველა რგოლზე.
