შფოთვა და შიში არ არის იგივე. შიში არის სხეულის რეაქცია კონკრეტულ საფრთხეზე და შფოთვა არის რეაქცია განუსაზღვრელ საფრთხეზე, მისი წინასწარმეტყველება.შფოთვა ნორმალური და ნევროზულია. ხშირად ეს გრძნობა ემყარება რეპრესირებულ მტრობას.შფოთვა არის ჩვენი სხეულის რეაქცია რაიმე სახიფათო შეხვედრისას, რამაც შეიძლება გაანადგუროს ჩვენი არსებობა ან ფასეულობები, რომლებსაც ვაღიარებთ ჩვენს არსებობასთან.შფოთვა დაფუძნებულია შიშზე
როგორ ვლინდება შფოთვა?
სომატური სიმპტომები: სწრაფი სუნთქვა,ტრემორი,ოფლიანობა,ღებინება,დიარეა,თავბრუსხვევა.ფსიქოლოგიური სიმპტომები: მოუთმენლობა, უმწეობის და დაუცველობის განცდა.შფოთვა ძირითადად შიშია. მაგრამ მათ აქვთ განსხვავებები. შიში არის რეაქცია კონკრეტულ საფრთხეზე.შფოთვა არის რეაქცია გაურკვეველ საფრთხეზე, საფრთხის წინასწარმეტყველება. ყოველთვის არ შეიძლება იმის თქმა, რომ ადამიანს კონკრეტულად ემუქრება. არის გარკვეული გაურკვევლობა. შფოთვას, შიშისგან განსხვავებით,ახასიათებს უმწეობის განცდა საფრთხის წინაშე.
საფრთხე შეიძლება დაკავშირებული იყოს გარე ფაქტორებთან,მაგალითად,ქარიშხალი,მიწისძვრა და ეს შობს უმწეობას, ჩვენ მათ ვერ ვაკონტროლებთ ან შინაგანი,მაგალითად, უკონტროლო არაცნობიერი ზემოქმედებით ადამიანში,რომელსაც ის ვერ აკონტროლებს.
სამი შეკითხვა გვეხმარება შფოთვის შესწავლასა და დაზუსტებაში:რა არის რისკის ქვეშ? რა არის საფრთხის წყარო?რა არის ჩემი უმწეობა?
შფოთვა ხდება:ნორმალური არის რეაქცია ობიექტურ საფრთხეზე
ნევროზული არის არაპროპორციული რეაქცია საფრთხეზე ან რეაქცია წარმოსახვით საფრთხეზე.
შფოთვის მიზეზები
ძალიან ხშირად შფოთვა ეფუძნება ჩახშობილ მტრობას.რას ნიშნავს მტრობის ჩახშობა?ეს ნიშნავს, თითქოს ყველაფერი კარგადაა და არ ვიჩხუბოთ, როცა საჭიროა ან გვსურს. ეს აძლიერებს დაუცველობის განცდას.
რატომ არის რეპრესირებული მტრობა?
რადგან მტრობის შეგნება შეიძლება აუტანელი იყოს ადამიანისთვის.მაგალითად,ადამიანს შეუძლია ვინმე უყვარდეს და ამავდროულად ჰქონდეს მტრული გრძნობები ამ ადამიანის მიმართ.მაგალითად,ბრაზი,შური,ეჭვიანობა,მესაკუთრეობა.ადამიანს უჭირს გაუძლოს გრძნობების ამბივალენტურობას, მას არ ესმის რა უნდა გააკეთოს და ანაცვლებს მტრობას.
მტრობის ჩახშობა არის უმოკლესი გზა მშვიდობისკენ, მაგრამ ეს არ არის უსაფრთხო.იმიტომ, რომ ბრაზი არ აღმოიფხვრება დათრგუნვით. ის გადადის არაცნობიერში. ახლა ის ადამიანის კონტროლის მიღმაა და მოქმედებს როგორც ფეთქებადი მექანიზმი. ან ადამიანის შიგნით, ანგრევს მას. ან გარეთ, მათი მტრობის პროექცია სხვებზე. მაგალითად, მე არ მინდა მოტყუება გამოყენება,ექსპლუატაცია,დამცირება, მაგრამ სხვებს სურთ ამის გაკეთება ჩემთან მიმართებაში.მტრობა იწვევს შფოთვას, შფოთვა იწვევს მტრობას. და ეს არის მანკიერი წრე.
Რა უნდა ვქნა?
შფოთვასთან გამკლავების სხვადასხვა გზა არსებობს
დესტრუქციული გზები: იძულებითი მუშაჰოლიზმი, ნებისმიერი ნარკომანია,აზროვნების სიმკაცრე, ფსიქოსომატური სიმპტომები.კონსტრუქციული გზები: ეს არის მაშინ, როდესაც ჩვენ ვიღებთ შფოთვას, როგორც გამოწვევას და სტიმულს, რათა განვმარტოთ და მოვაგვაროთ პრობლემა, რომელიც მის უკან დგას.ნევროზული შფოთვის მიღმა ყოველთვის არის პრობლემა. შფოთვა ნიშნავს, რომ ჩვენს ღირებულებების სისტემაში არის წინააღმდეგობა, არის კონფლიქტები. შფოთვა შეიძლება შევადაროთ მაღალ ტემპერატურას, რაც პიროვნებაში მიმდინარე ბრძოლის ნიშანია.
ასე რომ, მნიშვნელოვანი ნაბიჯი შფოთვასთან გამკლავებაში არის ცნობიერება. თქვენი გრძნობებისა და საჭიროებების გაცნობიერება. რადგან გრძნობებისა და მოთხოვნილებების დათრგუნვა იწვევს ნევროზს, შფოთვა კი ნევროზის ფუნდამენტური პრობლემაა.
მნიშვნელოვანია ვისწავლო საკუთარი თავთან იმის აღიარება, რასაც ვგრძნობ? რას ვერ ვიტან? რა გრძნობების განცდის და გამოხატვის უფლება არ მაქვს? როგორი ადამიანი არ მინდა ვიყო? როგორი ადამიანი არ უნდა ვიყო და ვინ ამიკრძალა?
თვითშეგნებაზე მუშაობისას ადამიანი აუმჯობესებს საკუთარი პიროვნების ცოდნას და მის ცხოვრებაზე გავლენის მოხდენის უნარს. ნაკლებია შფოთვა, როგორც მეტია მათი მოთხოვნილებების დაკმაყოფილების, საკუთარი თავის, სხვების და საკუთარი ბედის მოსმენის უნარი.
მნიშვნელოვანია გვახსოვდეს, რომ შფოთვის გამოჩენა არის სიგნალი ჩვენი ფსიქიკიდან,რომ რაღაც არასწორია ჩვენში. შფოთვა მიანიშნებს, რომ რაღაცის შემჩნევა და შეცვლაა საჭირო. შფოთვა არის მოწოდება ჩვენი ჭეშმარიტი მე-ს მოწოდების მოსასმენად, რომელიც სწყურია გამოვლინებასა და რეალიზაციას და გესმოდეთ, რომ ამისათვის გჭირდებათ მოთმინება საკუთარ თავთან და ბევრი შრომა. ამოცანაა ნევროზული შფოთვის ნორმალურად გადაქცევა და ნორმალური შფოთვის თვალებში ჩახედვა, მისი გავლა და განვითარების ახალ დონეზე მიღწევა.