ქოთანზე ვარჯიშის ასაკობრივი დიაპაზონი ძალიან თვითნებურია და შეიძლება განსხვავდებოდეს სხვადასხვა ფაქტორებიდან.
თუმცა, არსებობს საყოველთაოდ მიღებული სტანდარტები (მიღებული ამერიკის პედიატრიის აკადემიის მიერ), რომელსაც მსოფლიოში პედიატრების უმეტესობა ეთანხმება – ეს არის 18-24 თვე.
ამ ასაკში, როგორც წესი, ბავშვი იწყებს ცნობიერების ჩამოყალიბებას და იმის გაგებას, თუ რა სურთ მისგან მშობლებს.
ამ ასაკის ბავშვებმა უკვე იციან, როგორ მოუსმინონ ნათქვამს და დაიმახსოვრონ.
მაგრამ სინამდვილეში, სწორი მიდგომა არის არა მიღებულ სტანდარტებზე აგება, არამედ ბავშვის ქცევის მონიტორინგი, რათა გაიგოს, არის თუ არა ბავშვი მზად ისწავლოს ქოთნის გამოყენება.
ამისათვის თქვენ უნდა გაამახვილოთ ყურადღება რამდენიმე ფაქტორზე:
ფიზიკური
მოშარდვის პროცესში ჩართული კუნთები უკვე კარგად არის განვითარებული და გაძლიერებული
ბავშვს აქვს უნარი გააკონტროლოს საჭიროება და თავი შეიკავოს.ამის შესამოწმებლად ყველაზე მარტივი გზაა ყურადღება მიაქციოთ, იღვიძებს თუ არა ბავშვი ძილის შემდეგ მშრალი საფენით.
თუ საფენი მშრალია, ეს ნიშნავს, რომ ბავშვმა უკვე იცის, როგორ გააკონტროლოს საჭიროება დამოუკიდებლად;
ფსიქოლოგიური
თქვენ ხედავთ თანაგრძნობას ბავშვის მხრიდან; შეამჩნევთ, რომ ის რეაგირებს იმაზე, რაც მის გარშემო ხდება, ესმის, რა სურთ მისგან;
ემოციური ბავშვი მშვიდად რეაგირებს თქვენს თხოვნებზე, არ გამოხატავს უარყოფით ემოციებს, არ ტირის ან კაპრიზულია. მშვიდად უსმენს და არ ეწინააღმდეგება კომუნიკაციას.
სანამ ქოთნის ვარჯიშს დაიწყებთ, დარწმუნდით, რომ აკმაყოფილებთ თითოეულ ამ ფაქტორს.
ეს უნარები თითქმის არასოდეს არის განვითარებული დაბადებიდან თორმეტ თვემდე.მცდელობა ასწავლო ბავშვს, რომელსაც ჯერ კიდევ ერთი წლისას არ აქვს ქოთნი გამოყენებული, უაზროა და ზოგჯერ საშიშია. ასეთმა იძულებამ შეიძლება ბავშვს ემოციური და ფსიქოლოგიური ზიანი მიაყენოს. სჯობს დაველოდოთ და ვიფიქროთ იმაზე, თუ როგორ გავავარჯიშოთ ბავშვი 1,5 ან 2 წლის ასაკში.
დარწმუნდით, რომ თქვენს შვილს ესმის მარტივი მოთხოვნები (მაგალითად, სათამაშოების ყუთში ჩადება), იცის, როგორ გაიშიშვლოს თავისით (გაიხსნას შარვალი, ტრუსი და წინდები), გაიგოს, როდის მიუთითებთ ბინაში არსებულ საგანზე. თუ არა, არ იჩქაროთ.
